 |
معنى شكر
«شكر»كلمهاى است كه در قرآن زياد با آن برخورد داريم.
معنى«شكر»اين است كه انسان در مقابل فردى كه از او خيرى بهوى رسيده است اظهار قدردانى كند و مثلا بگويد:من ممنون هستم.آيامعنى«شكر خدا»همين است كه بگوييم: «الهى شكر»؟نه،اشتباهاست.«الهى شكر»صيغه شكر است نه خود شكر.خود شكر چيزديگرى است.مثل اينكه كلمه استغفر الله صيغه توبه است نه خودتوبه.توبه،پشيمانى از گناه و تصميم به عدم تكرار است.اظهار الهىاستغفرك و اتوب اليك[اظهار صيغه توبه است نه خود توبه]. پسشكر يك معنى دقيقى دارد و آن عبارت است از قدردانى،اندازه شناسى،حق شناسى. لهذا«شكر»هم درباره بنده نسبت بهخدا و هم خدا نسبت به بنده به كار مىرود: ان الله شكور حليم ،خدا شكور استيعنى او طاعت بندگان را قدرشناس است.هر طاعتىكه بنده مىكند حقى دارد.خدا اجر بندهاش را ضايع نمىگرداند.
يعنى از عمل بنده قدردانى مىكند،آن را از بين نمىبرد.بنده اگربخواهد قدرشناس و شاكر باشد بايد قدر نعمتهاى خدا را بداند،يعنى هرنعمتى را بداند براى چه هدف و منظورى است و در همان مورد مصرفكند.در تعريف«شكر»چنين گفتهاند:استعمال الشىء فيما خلقالله لاجله.به كار بردن شىء در راهى كه به خاطر آن آفريده شده.
آيا شكر مثلا چشم كه خدا به ما داده اين است كه بگوييم:خداياشكر كه به من چشم دادى؟ نه.عقل،فكر،عاطفه،احساسات، فرزند،مال،سلامت،و هر نعمتى كه دارى،اگر اين نعمت را از مسيرخودش منحرف نكنى و در مسير ديگر استفاده نكنى،شاكرى.مثلازبان را خداوند عبث نيافريده است.با اين زبان مىشود حقايق راقلب كرد،دروغ گفت،به مردم آزار رسانيد،دشنام داد،بديهاى مردمرا پخش كرد،اشاعه فحشاء كرد،جعل كرد،ولى واقعا بايد حساببكنيم آيا دستخلقت زبان را براى همين به ما داده:تهمت،غيبت،دشنام؟يا اينكه مقاصد خود را به ديگران بفهمانيم.فهماندن مقاصدخود به ديگران،تعليم،ارشاد،نصيحت،شكر زبان است.پس بايدهميشه نعمتها را در راه خودش مصرف كرد.مثلا فكر و انديشه صدىهشتاد مردم در راه شيطنتها صرف مىشود در حالى كه مىتوان در راهعلم و دانش و خير و صلاح مردم به كار برد.
اى مؤمنان!ضعيف بوديد،محروم بوديد،خداوند نعمتهائىنصيب شما كرد و شما را از چنگال دشمنان رهانيد.بايد بدانيد نعمتهارا در چه راهى بايد مصرف كنيد.اين معنى لعلكم تشكرون است.
مفاد آيه،توجه دادن مردم به وضع سابق است كه عده آنها اندك بود،مردمى ضعيف بودند و خودشان و ديگران آنها را به حساب نمىآوردند،خداوند در كنف قدرت خود آنها را تقويت و تاييد كرد،روزيها رانصيب آنان كرد تا آن نعمتها را در راهى كه خداوند فرموده و سعادتآنها در آن است مصرف كنند.
يا ايها الذين آمنوا لا تخونوا الله و رسوله و تخونوااماناتكم و انتم تعلمون. اى اهل ايمان!به خدا و پيغمبر خيانتنكنيد زيرا به خودتان هم خيانت مىكنيد(مضمون آيه اين است).در اينجا نهى شده از خيانت به خدا و پيغمبر و مسلمين،و خيانتخودشانبه خودشان.احكام الهى امانت است نزد شما.آنها را ترك و تحريفنكنيد.همچنين به سنت پيغمبر،به مسلمين و خودتان[خيانت نكنيد].
نظرات شما عزیزان:
